Από τότε, δεν πήρα ποτέ ξανά τον ίδιο δρόμο…
Γράφει η Σταυρούλα Ζάμπρα
Έπαιρνα για χρόνια τον ίδιο δρόμο για το σπίτι μου.
Περνούσα από το γνωστό μανάβικο στη γωνία και έπειτα σταματούσα στο ψιλικατζίδικο για την καθιερωμένη σοκολάτα αμυγδάλου. Κατέληγα πάντα στο μικρό καφέ κάτω από την Ακρόπολη.
Έπινα τον καφέ μου στο γνωστό τραπεζάκι και έβγαζα το τετράδιο μου με την ελπίδα, πως θα γράψω το παραμύθι -που χρόνια ήθελα- για ένα τυχερό κορίτσι.
Τις περισσότερες φορές πέταγα τα γραπτά μου στον κάδο των σκουπιδιών.
Το μικρό καφέ το αγαπούσα ιδιαιτέρα το καλοκαίρι που ο ήλιος εστίαζε πάνω στο δέντρο που ήταν φυτεμένο στην είσοδο του μαγαζιού. Έτσι κράταγε δροσιά στο τραπεζάκι που καθόμουν.
Όλα σε εκείνο το καφέ έμοιαζαν απόκρυφα και ήρεμα.
Το μικρό καφέ ήταν το ησυχαστήριο μου. ”Τα στέκια είναι σαν τους φίλους, τα επιλέγουμε.”
Μια μέρα πήγα από έναν άλλον δρόμο.
Με έκπληξη συνάντησα ένα καινούργιο καφέ. Ήταν χειμώνας. Η βροχή σαν ριγμένη χρυσόσκονη ολόγυρα.
Ενθουσιάστηκα….
Και εκεί που πίστευα πως ο παράδεισος ήταν ένας, διαπίστωσα πως από την άλλη μεριά που δύει ο ήλιος ήταν καλύτερα.
Από τότε, δεν πήρα ποτέ ξανά τον ίδιο δρόμο….
Ονομάζομαι Ζάμπρα Σταυρούλα, είμαι ή ηθοποιός ή συγγραφέας ή εγγεγραμμένη στον οαεδ. Μετά τους ανθρώπους, έχω λατρέψει τα παγκάκια με θέα. Το καλύτερο ραντεβού που μπορείς να μου κλείσεις είναι σε ζαχαροπλαστείο. Λατρεύω τη συντροφιά και τις ιστορίες που μου διηγούνται μεγαλύτεροί μου. Έχω αποδεχτεί πως η ευτυχία δεν είναι μονόδρομος. Στην ηλικία των πέντε κατάλαβα τι σημαίνει προσφορά, δίνοντας τα αγαπημένα μου μπισκότα σε έναν άπορο. Είμαι εθισμένη στη ζωή, που πάντα στο τέλος νικάει.
Πρόσφατα άρθρα του/της Σταυρούλα Ζάμπρα (Δες τα όλα)
- Μονόδρομος η ευτυχία; Ε όχι, δεν το δέχομαι! - 15 Ιουνίου 2023
- Παιδική Διαδραστική Παράσταση για συλλόγους, events, summer camp, δήμους, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία. - 23 Μαΐου 2023
- Ποίηση: Μαρία Γιαβάση - 21 Μαρτίου 2023
