Ανέλπιδες Ελπίδες…
Γράφει η Σταυρούλα Ζάμπρα
Ανάθεμά το, το φεγγάρι, που με έριξε στα τάρταρα μιας οικογενειακής πίτσας.
Όχι ρε, δεν θα σου κάνω το χατίρι.
Αυτή η πανσέληνος, θα συμβολίζει την ολοκλήρωση της προσωπικής μου ευτυχίας.
Κανένα κενό δεν ψάχνει να ολοκληρωθεί μέσα μου, από κανέναν άλλον.
Σήμερα δεν σου δίνομαι. Δεν τρέφω τα μοχθηρά σου σπλάχνα.
Γίνομαι ενεργητική φωνή. Σε τιμωρώ, σε σκοτώνω με ευλαβική προσοχή.
Κοίτα με, στέκομαι μπροστά σου γυμνή και καθαρή από ανέλπιδες ελπίδες.
Δεν σε φοβάμαι πια, δεν προσδοκώ τίποτα από σένα. Μόνο σε γεύομαι, σε οσμίζομαι, σε απολαμβάνω, είμαι ελεύθερη.
Εκείνος που σήμερα περιμένεις να δείτε μαζί το φεγγάρι, όχι δεν σ’αγαπάει, αν δεν σε ηρεμεί. Όχι δεν σε θαυμάζει, αν δε σε χειροκροτεί. Όχι δεν σου δίνεται, αν δεν σου κρατά το χέρι.
Μη κλαις και μη λυπάσαι. Ποιος σου έμαθε να περιμένεις το φεγγάρι κλαίγοντας;
Μη ψάχνεις απαντήσεις. Μη ζεις με συνεχόμενα ερωτηματικά. Άσε το λυτρωτικό χτυποκάρδι που νιώθεις βλέποντάς το και άσε το φως του να σε λούσει έως μέσα, μέσα βαθιά.
Απόψε που έχει ολόκληρο φεγγάρι, ποσώς να σε ενδιαφέρει σε ποια αγκαλιά κοιμάται, εφόσον δεν είναι επιλογή του, η δική σου!
Μη κλαις και μη λυπάσαι.
Η ολόκληρη αγάπη, δεν πονάει.
Άνθρωπε, σου αξίζει να υπάρχεις κάτω από ένα τέτοιο φεγγάρι, ολόκληρος εσύ, με δύο ή και τέσσερα χέρια αγκαλιά!
- Μονόδρομος η ευτυχία; Ε όχι, δεν το δέχομαι! - 15 Ιουνίου 2023
- Παιδική Διαδραστική Παράσταση για συλλόγους, events, summer camp, δήμους, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία. - 23 Μαΐου 2023
- Ποίηση: Μαρία Γιαβάση - 21 Μαρτίου 2023