,

Τετραγωνικό μέτρο

Γράφει η Σταυρούλα Ζάμπρα
Να κοιμηθούμε μαζί,
να πιάσουμε όλες τις γωνίες του κρεβατιού.
Να σε γνωρίσουν τα ακροδάχτυλα των ποδιών μου,
η ραχοκοκαλιά σου να τριφτεί στο σεντόνι μου.
Να γύρω το πρόσωπο μου στην λακκούβα που θα δημιουργήσουν με πίεση τα γόνατα σου.
Να χαϊδεύω τα χέρια σου, το μέτωπο σου.
Να θέλεις κι άλλο. Να θέλω κι άλλο.
Να πλησιάζεις τα χείλη μου,
να τραβήξεις το κάτω μέρος απαλά κι ύστερα δυνατά και πάλι από την αρχή,
μέχρι ο ήλιος να ακουμπήσει σαν χάδι στο παράθυρο μου
κι ύστερα σε ολόκληρο το κορμί και τα μάτια μας.
Να ακροβατούμε σε κάθε γωνία.
Στην κάτω γωνία,
να πειραματιστούμε με το πρώτο καινούργιο δικό μας.
Στην πάνω γωνία,
να σε αφήσω να κλάψεις όλα τα χαμένα ή προδομένα.
Στην άκρη του κρεβατιού,
να σου υποσχεθώ όλα εκείνα που δεν μπόρεσα ποτέ άλλοτε.
Να αφεθώ με το ένα χέρι και πόδι στο πάτωμα,
στην εμπιστοσύνη σου.
Να κινδυνεύσω πρώτη, για να πιστέψεις!
Να είμαι γυναίκα, μόνο για σένα.
Να είσαι άντρας, μόνο για μένα.
Και το φιλί, όαση φανερών επιθυμιών.
Μην ανάψεις το φως, είναι νωρίς ακόμα!
Σταυρούλα Ζάμπρα