Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, πάρε μου τα όμορφα, τα αληθινά.
Γράφει η Σταυρούλα Ζάμπρα
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη…
Φέτος δεν θα σου ζητήσω παιχνίδια και ταξίδια. Εξάλλου έμαθα καλά πως τα παιχνίδια είναι εργαλεία των παραμυθιών και τα ωραιότερα ταξίδια είναι εκείνα του μυαλού. Φέτος ζητάω από σένα μόνο βοήθεια. Βοήθησε με να σταματήσω να προσδοκώ.
Βοήθησε με να μη θέλω, να μη ζητώ, να μην αγαπώ, να μη συγκινούμαι βλέποντας έργα τέχνης, να μη με αγγίζει η ποίηση, να μη δακρύζω βλέποντας τους ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια. Ευνούχισε με!
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, ακρωτηρίασε από μέσα μου την ελπίδα, την έλξη. Κάνε με ρομπότ, αρκεί να πάρεις από μέσα μου το ανθρώπινο. Λίγο νερό να μου αρκεί.
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, πάρε μου τα όμορφα, τα αληθινά. Εξαφάνισε τη νύχτα, το φεγγάρι , τα αστέρια. Κυρίως αυτά. Όχι άλλες ευχές. Ράψε μου όλες τις πληγές με πέτρα.
Να ξεχάσω φιλίες, φιλιά που έσβησαν μετά το πρώτο άγγιγμα. Και όσα πληγωμένα παιδικά μάτια είδα, ξόδεψε όλο το μαύρο του ουρανού να τα καλύψεις. Την αδικία δεν την αντέχω…
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, δεν είσαι εντάξει.Τόσα και τόσα χρόνια ο ίδιος εφιάλτης. ~Έξω βρέχει πολύ, κρύο, παγωνιά. Ένα μικρό κοριτσάκι κρατώντας δυνατά την ομπρέλα του τρέχει χαρούμενο στο δρόμο. Ένα άλλο κοριτσάκι φοράει από τα σκουπίδια ένα ροζ μπουφανάκι.~
Άγιε Βασίλη μου, υπάρχεις; Δείξε δικαιοσύνη, δεν το αντέχω! Περπατάμε ο ένας δίπλα στον άλλο αμίλητοι, αγέλαστοι, σχεδόν νεκροί. Χάσαμε τις ταυτότητες μας. Ποιοί είμαστε;
Άγιε Βασίλη μου, εσύ που ξέρω πως υπάρχεις, γιατί δεν είσαι τίποτα άλλο παρά ένας άνθρωπος που αγαπάς, φανερώσου μέσα μας!
Γιατί, εγώ μεγάλωσα με την ελπίδα πως θα’ρθεις. Το βράδυ, πριν κλείσει το φως του δωματίου μου, ο πατέρας μου, μου έλεγε πάντα: «Μικρή μου, η ζωή είναι ένα παραμύθι. Να πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη γιατί μόνο τότε θα σου φέρει δώρα. Να πιστεύεις στη ζωή γιατί μόνο τότε θα έχεις ό,τι ονειρεύεσαι».
Άγιε Βασίλη μου, βοήθησε μας να πιστέψουμε πάλι στο μοίρασμα της αγάπης, της φιλίας, του ψωμιού…
Δώσε μας κουράγιο για εμπιστοσύνη.
Γίνε και εσύ και εσύ και εσύ ο Άγιος Βασίλης κάποιου. Αν καταφέρεις να κάνεις έναν άνθρωπο ευτυχισμένο με την αγάπη σου, ίσως καταφέρεις να αλλάξεις τον κόσμο…
Μέσα και έξω σου.
Ονομάζομαι Ζάμπρα Σταυρούλα, είμαι ή ηθοποιός ή συγγραφέας ή εγγεγραμμένη στον οαεδ. Μετά τους ανθρώπους, έχω λατρέψει τα παγκάκια με θέα. Το καλύτερο ραντεβού που μπορείς να μου κλείσεις είναι σε ζαχαροπλαστείο. Λατρεύω τη συντροφιά και τις ιστορίες που μου διηγούνται μεγαλύτεροί μου. Έχω αποδεχτεί πως η ευτυχία δεν είναι μονόδρομος. Στην ηλικία των πέντε κατάλαβα τι σημαίνει προσφορά, δίνοντας τα αγαπημένα μου μπισκότα σε έναν άπορο. Είμαι εθισμένη στη ζωή, που πάντα στο τέλος νικάει.
Πρόσφατα άρθρα του/της Σταυρούλα Ζάμπρα (Δες τα όλα)
- Μονόδρομος η ευτυχία; Ε όχι, δεν το δέχομαι! - 15 Ιουνίου 2023
- Παιδική Διαδραστική Παράσταση για συλλόγους, events, summer camp, δήμους, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία. - 23 Μαΐου 2023
- Ποίηση: Μαρία Γιαβάση - 21 Μαρτίου 2023
